Angst voor een psychotherapie sessie
Veel mensen zijn tegelijk angstig en gefascineerd door het vooruitzicht een psychotherapie sessie te ondergaan. Het is de combinatie van onwetendheid en die overdreven dramatische interpretaties van het therapeutische proces waar televisie en film zo dol op zijn die daar debet aan zijn. Lees verder om te weten te komen hoe het is om in een counseling of therapie sessie te zitten…
Tijd van een psychotherapie sessie
Tijd is alles in psychotherapie, ook de noodzaak om op tijd te komen. Psychotherapeuten zien tot 9 cliënten of patiënten per dag en hebben geen andere keus dan zich aan een vast tijdschema te houden, met zo weinig als 10 minuten tussen elke persoon. Afspraken duren een therapeutisch uur – 50 minuten.
Mocht je te laat komen voor een psychotherapie sessie, dan zal de psychotherapeut die sessie toch op de geplande tijd moeten afmaken. Als je iemand bent die graag vroeg op een afspraak is, zoek dan uit of de begeleider een plek heeft waar je kunt wachten – zo niet, dan zul je een andere plek dan het kantoor van de begeleider moeten vinden – in je auto, in een koffieshop misschien tot je toegewezen tijd, want het is waarschijnlijk dat je begeleider met iemand anders bezig is. Opmerking: Afspraken zijn zo opgezet dat er geen risico is dat patiënten elkaar tegenkomen. Het is geen goed idee om voor de deur van de psychotherapie te wachten als je te vroeg bent – als je dat doet, loop je de patiënt die je voorging tegen het lijf – het kan een ongemakkelijk moment opleveren en de concentratie voor jullie beiden verstoren.
Als de psychotherapie sessie eenmaal begint, is het de verantwoordelijkheid van de counselor om op de tijd te letten. Als je nieuw bent in psychotherapie, is de kans groot dat je denkt dat 50 minuten veel te lang lijkt. Maar je eigenlijke ervaring zal waarschijnlijk net het tegenovergestelde zijn – de tijd zal voorbij razen – je bent net begonnen je open te stellen, om dan te horen dat het tijd is om af te ronden. Soms voelt het heel hard om gedwongen te worden te stoppen als je midden in iets zit, maar als het eenmaal in de openbaarheid is, wordt het iets waar je toegang toe hebt, zowel in de sessie als erbuiten. Je kunt het soms nuttig vinden om een rustige tien minuten aan jezelf te besteden om jezelf bij elkaar te rapen voor je je naar je inzet haast.
Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij
Veel mensen vinden de conventies van de psychotherapieruimte in het begin zenuwslopend. Het normale geklets dat mensen met elkaar delen verdwijnt en wordt vervangen door een gerichtheid op jou. De psychotherapie zal zelden of nooit over zichzelf spreken, noch verwacht hij/zij dat je over haar vraagt. Je psychotherapeut vermijdt deze normale sociale handelingen, niet omdat zij/hij een koud figuur is, maar omdat zulke gesprekken afleiden van het hoofdwerk, dat gaat over jou en de manieren waarop jij je wereld ziet en ordent.
Wat zal hij/zij met me doen?
Hoewel veel vormen van counseling zich richten op spreken, is dat niet het enige medium dat in het therapeutische proces gebruikt wordt. Andere middelen zijn het gebruik van kunst, spel, drama, schrijven, massage, lichaamsbeweging, lichaamsbewustzijn en ademhalingstechnieken. Sommige begeleiders kunnen je taken geven om thuis te voltooien. Sommige behandelaars kunnen je “huiswerk” geven, d.w.z. taken om tussen de sessies door over na te denken of te voltooien. Welk medium ook gebruikt wordt, de psychotherapeut zal zijn of haar methoden uitleggen voor je je tot iets verplicht – je zult door een achtenswaardige behandelaar nooit gedwongen worden iets tegen je zin te doen.
Bank of stoel?
Tenzij je bij een analytische psychotherapeut komt, zul je waarschijnlijk ten minste de eerste paar psychotherapie sessies van de psychotherapeut op een stoel doorbrengen in plaats van op een bank. Hoewel therapeuten de voordelen van liggen erkennen wat betreft de verbetering van de mate van reflectieve ruimte die beschikbaar is, weegt dit voordeel vaak niet op tegen de moeite die beginnende patiënten hebben met het innemen van die ruimte in een vreemde omgeving. Naarmate je meer vertrouwd raakt met het proces, kan je therapeut je uitnodigen om op de bank te gaan liggen als er een beschikbaar is, maar op deze uitnodiging ingaan is geenszins van vitaal belang voor het welslagen van het therapeutische proces – het is geheel aan jou.
Stilte
Stilte wordt vaak als een soort hindernis beschouwd voor beginnende counseling en psychotherapie patiënten. Sessies worden vaak onderbroken door lange stiltes. Deze stiltes zijn niets om bang voor te zijn. In plaats van je zorgen te maken over wat de psychotherapeut denkt, probeer je te concentreren op wat er voor jou in de stilte gebeurt. Kun je voorbij het ongemakkelijke gevoel komen? Wat komt er naar boven? Je begeleider is erg gewend met stilte te werken en ziet het eerder als een therapeutisch hulpmiddel dan als een mislukking van het sociale discours. Probeer het – misschien bevalt het je wel!
Gehechtheid/overdracht
Overdracht is iets dat de media graag uitbeelden als ze het therapeutische proces dramatiseren. Overdracht verwijst naar gevoelens die een patiënt op de hulpverlener projecteert en die in werkelijkheid over zijn of haar andere relaties gaan, maar aanvoelen alsof ze over de hulpverlener gaan. Je raadgever of therapeut kan aanvoelen als een heel belangrijke persoon in je leven. Een psychotherapeut die met de overdracht werkt, zal je helpen deze gevoelens te gebruiken om meer te begrijpen van de manieren waarop je buiten de psychotherapeut om met mensen in je leven omgaat, en je zo helpen te voorkomen dat je vroegere patronen herhaalt.
Joke Roels – Psychotherapeut in Westerlo. Helpt als auti-coach, opvoedingscoach, thuisbegeleider, psychotherapeut, online-coach en organiseert elke schoolvakantie (behalve de Kerstvakantie) Time Out Projecten voor gezinnen met kinderen die opvoedingsproblemen ervaren.