Eenzaam en depressief
Wat betekent het als iemand zegt dat hij zich zo eenzaam voelt dat het soms ondraaglijk kan voelen?
En hoe manifesteren die gevoelens die gepaard gaan met de ervaring zich? Wat heeft eenzaamheid te maken met depressie? Alles!
Kunnen we ons eenzaam voelen als we niet alleen zijn? Ja, veel mensen zeggen van wel. Veel mensen zullen zeggen dat ze zich zelfs als ze met iemand samenwonen heel alleen kunnen voelen, vooral als de relatie problemen heeft en mensen stoppen met communiceren. Dit is heel interessant denk ik omdat veel mensen die alleen en eenzaam zijn, ervan uitgaan dat die mensen die niet alleen zijn, zich niet eenzaam voelen. Helaas is dit niet waar. Ik heb gewerkt met mannen en vrouwen in een relatie, met kinderen die zich volledig en volkomen alleen voelen in deze wereld.
Waarom voelen we ons eenzaam?
De meesten van ons moeten zich nodig, geliefd, gekoesterd, gewild, begrepen, gevalideerd voelen en het gevoel hebben dat we belangrijk zijn in deze wereld. We willen weten dat we onze wereld delen met anderen die alles om ons geven en begrijpen. Wanneer deze dingen afwezig zijn in ons leven en we ons vaak erg alleen beginnen te voelen in de wereld. Het lijkt er ook op dat het ontbreken van het bovenstaande kan leiden tot ernstige gevoelens van eenzaamheid en isolement die zich dan kunnen ontwikkelen tot een depressie.
Het gevoel van eenzaamheid in een relatie is ook heel gewoon. Wanneer twee mensen hun wereld niet delen, maar hunkeren naar begrip en bevestiging van de ander, kan het een zeer eenzame plek zijn, waardoor een persoon zich inderdaad zeer geïsoleerd voelt. Of je nu alleen bent of niet, mensen beschrijven eenzaamheid vaak als het gevoel dat je je op een onbewoond eiland bevindt en waar je ook kijkt, er is niemand om je op te richten.
Dus is het een gevoel van verbondenheid dat nodig is? Is het een gevoel van bevestiging of koestering dat het verschil maakt tussen eenzaamheid en saamhorigheid? Is het het gevoel geliefd te zijn bij een ander of het delen van een goede relatie met een ander? Is het behoren tot een groep, of die groep nu familie, werk, een sociale groep of iets anders is?
Eenzaam voelen in een groep
Veel mensen zeggen dat ze zich op het werk en onder collega’s alleen voelen. Dat geldt ook voor het samenzijn met een groep vrienden. De whiplashpatiënt kan zich verwijderd voelen van de rest van de groep en zich dus alleen voelen. Ik heb al deze verklaringen gehoord in mijn werk door de jaren heen waar mensen beschrijven dat ze zich aan de buitenkant naar binnen kijken en zich op die plek volkomen alleen voelen.
Er zijn de vele duizenden of zelfs miljoenen mensen die alleen wonen, weinig vrienden hebben, weinig of geen familie hebben, alleen werken, alleen bestaan of in een eenzame omgeving leven. Bijvoorbeeld een alleenstaande moeder met een jonge baby die overdag niemand ziet, kan de ervaring van het moederschap moeilijk en eenzaam vinden als ze niemand heeft om zich tot te wenden, niemand om haar te steunen, te helpen of lief te hebben. Het is heel gemakkelijk om in deze situatie depressief te worden en te verzinken in een plek waar ze zich zo slecht en depressief voelt, dat ze met niemand wil praten. Ze voelt zich dan nog meer alleen, omdat ze dat natuurlijk wel is. Als we ons isoleren, zetten we ons natuurlijk automatisch op de plek die we eigenlijk het meest haten. Maar een depressie voelt vaak zo slecht aan vanwege het isolement dat niet te vermijden lijkt, of wel?
Wanneer het leven is zoals ik hierboven grafisch heb beschreven, kunnen gevoelens afglijden naar het niet kunnen omgaan met de wereld en is het maar al te gemakkelijk om uit te glijden naar een staat van depressie die moeilijk te verwerken is. Het is geen gelukkige toestand waar ik over schrijf, maar helaas is het een toestand die voor vele duizenden mensen bestaat. Als je het negeert, gaat het niet weg. Hier wil ik het niet negeren, ik wil op zijn minst proberen mijn eigen vragen zo goed mogelijk te beantwoorden en nog beter, om enkele mogelijke oplossingen te vinden.
Ik heb wel wat uitleg en wat oplossingen die op ongewone plaatsen bestaan, dus blijf alsjeblieft bij me. Deze oplossingen zijn niet te vinden in iets externs (zoals andere mensen), het externe komt natuurlijk wel binnen om achteraf te spelen, maar wat ik bedoel zijn interne oplossingen die direct van jou komen en die de weg openen voor jou om op een gelukkiger manier met de wereld om je heen in contact te komen.
Joke Roels – Psychotherapeut in Westerlo. Helpt als auti-coach, opvoedingscoach, thuisbegeleider, psychotherapeut, online-coach en organiseert elke schoolvakantie (behalve de Kerstvakantie) Time Out Projecten voor gezinnen met kinderen die opvoedingsproblemen ervaren.
Dag Joke,
Ik begeleid al een paar jaar een cliënte die in rondjes blijft vast lopen. Ze komt er niet uit. Ook voelt ze zich eenzaam. Zou je eens mee willen denken?
Hartelijke groet,
Jolien Pol
Dag Jolien,
Ik denk heel graag mee met jou!
Stuur je me even een mail naar info@groeistof.be dan spreken we daar alvast een momentje af.
groetjes
Joke